Isolator
21Isolator (Genetik) — Als Isolatoren oder Isolatorelemente (engl. insulators oder auch boundary elements, Grenzelemente) werden in der Genetik von Eukaryoten DNA Sequenzen bezeichnet, die Bereiche der Genexpression definieren, indem sie verschiedene genetische… …
22Isolator für Polysiliziumschichten — skiriamasis polikristalinio silicio sluoksnių dielektrikas statusas T sritis radioelektronika atitikmenys: angl. interpoly dielectric vok. Isolator für Polysiliziumschichten, m rus. диэлектрик, разделяющий поликремниевые слои, m pranc.… …
23Isolator-Halbleiter-Grenzfläche — skiriamasis dielektriko ir puslaidininkio paviršius statusas T sritis radioelektronika atitikmenys: angl. dielectric semiconductor interface vok. Isolator Halbleiter Grenzfläche, f rus. поверхность раздела диэлектрик полупроводник, f pranc.… …
24isolator attenuator — vienakryptis silpnintuvas statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Pastovusis silpnintuvas, viena kryptimi praleidžiantis elektromagnetinę energiją ir bangų generatorių atskiriantis nuo apkrovos. atitikmenys: angl. isolator… …
25isolator attenuator — vienakryptis silpnintuvas statusas T sritis fizika atitikmenys: angl. isolator attenuator; one way attenuator; unidirectional attenuator vok. Einrichtungsleiter, m rus. невзаимный аттенюатор, m; однонаправленный аттенюатор, m pranc. atténuateur… …
26isolator — noun see isolate I …
27isolator — See isolate. * * * …
28isolator — noun an electrical device that detects short circuits and isolates them See Also: insular, insulate, insulator, insulation, isolatable, isolate, isolated, isolating, isolation …
29isolator — iso·la·tor (i″so laґtər) anything that isolates …
30Isolator — I·so·la̲·tor der; s, I·so·la·to̲·ren; Phys, Chem; 1 eine Substanz, die isoliert (4) 2 ein Gegenstand besonders aus Porzellan, der gegen elektrischen Strom isoliert (4) …